از اینکه قایمکی باشم هیچ وقت خوشم نیومده واسه همین خیلی وقتا تنهایی رو ترجیح دادم
***
شبای طولانی وتاریک و سرد پاییز تنهاییش اصلا خوب نیس
دلم یه پارتنر که نه لااقل کسی که بشه تنهایی رو باهاش شریک شد
عاشقی ولاو که نه حداقل یه همصحبت معمولی که بشه از روزمرگی ها باهاش گفت
آخرهفته وتفریحات و مسافرت و خوشگذرونی که نه لااقل فقط با هم بودن
این همه قانع بودن رو کی به خورد من دادن که حالا اینطور کاسه چه کنم چه کنم بدست نگیرم
***
تا حالا شده روحت گریه ش بگیره
***
میدونی گاهی ماآدماسر کسی آوار میشیم نه که نخواد به این حجمش عادت نداره
گاهی کفه احساسات آدما با هم نمیخونه
گاهی یکی زیادی ریخت وپاش میکنه و یکی هنوزیخ تنهاییاش باز نشده
گاهی یکی با تمام وجودش بودن کسی رومی خواد ویکی دوس داره زندگی همون ریتم قبل رو داشته باشه